Foto: Wikipedia
Column: een duizelingwekkende liefdesgeschiedenis in Florence
Dante dwaalde dag na dag door de stad om een glimp van haar op te vangen, maar hij sprak nooit met haar. Geen van beiden heeft ooit met een blik of woord uiting gegeven aan hun lust, noch aan hun liefde. Voor Dante betekent zijn liefde voor Beatrice uiteindelijk alleen: zorgen, weeklachten, verdriet en tranen.
Het nieuwe leven
Negen jaar later, als ze beiden achttien jaar zijn, ziet Dante haar in het wit gekleed, lopend in een straat in Florence. Ze draait zich om en groet hem. Haar groet vervult hem van vreugde. Hij is vervuld van haar liefde en de ontmoeting verandert zijn hele leven. Hij gaat dromen over haar. Ze wordt het onderwerp van zijn eerste sonnet: Vita Nuova (het Nieuwe Leven).“Want dit was de eerste keer dat ze ooit tot mij sprak, ik werd vervuld met zo veel vreugde dat mijn zinnen begonnen af te haspelen, ik moest me terugtrekken uit het zicht van anderen. Dus keerde ik terug naar de eenzaamheid van mijn kamer en begon na te denken over deze gracieuze persoon.” – Vita Nuova III
Zij die gelukkig maakt
Zowel Beatrice als Dante gaan trouwen, maar niet met elkaar. Dante is verloofd met Gemma Donati en Beatrice trouwt met Simone de’ Bardi. Maar Beatrice sterft als ze nog geen vijfentwintig jaar oud is. De naam Beatrice betekent ‘zij die gelukkig maakt’. Ook na haar dood blijft Dante zijn liefde voor Beatrice koesteren. Hij laat zich door niemand troosten, zijn ogen zijn sindsdien alleen nog maar vervuld met tranen. Ook tijdens zijn huwelijk met Donati rouwt hij om zijn verloren liefde. Op papier beschrijft Dante zijn liefde Beatrice, na haar dood wordt Vita Nuova uitgebracht.
Chiesa di Dante
De Santa Margherita dei Cerchi in Florence is een kerk uit de elfde eeuw en is sterk verbonden met de dichter. Er wordt gezegd dat hij in deze kerk voor het eerst een glimp van Beatrice heeft opgevangen. Het is ook de kerk waar Dante trouwde met Gemma Donati. In deze kerk ligt Beatrice begraven onder een aparte grafsteen van het familiegraf van de Portinari. In de kerk staan rieten mandjes. Florentijnen en toeristen werpen daar briefjes in met de wensen van jonge meiden en vrouwen over onbeantwoorde en onbereikbare liefdes: ‘Beatrice, o Beatrice breng mij geluk in de liefde…’Read more articles about Italy
Geen opmerkingen:
Een reactie posten