De interessante electropop band Lola Kite en Moss die je weer laat wegdromen…
Een perfecte avond op het
Abdijplein
De avond van 29
augustus staan Moss + Lola Kite op het
abdijplein in Middelburg. Na Pinkpop te hebben geopend en op Lowlands te hebben
gestaan en in diverse uitverkochte zalen te hebben opgetreden, begint Moss hun
nazomertour. En of ze het bewijzen op het Zeeland Nazomerfestival met als
voorprogramma de vrolijke veelzijdige band Lola Kite!
De electropop band Lola
Kite mag de avond openen om half 9 in de Pop aan Zee tent. Dit Amsterdamse
kwartet bestaat uit Kees Groenteman, Bram Vervaet, Jacco Gardner en Jasper
Verhulst (tevens bassist van Moss). Zeer verrassend en interessant om naar te
kijken, bijzondere sounds, galmende synthesizers, catchy en soms meerstemmige warm
gezongen liedjes. De opener is het nummer ‘Love and the Weather’ van hun tweede
album ‘I Start to Believe You’. Verder zien we onder andere ‘Everything is
Better’, ‘Energie Could Be Your Closest Friend’, W’ter en ‘Tokyo Love’ voorbij
komen. Je kon zeker het verschil horen tussen het eerste en het tweede album.
De songs van het tweede album waren zoals ze bij VPRO’s 3voor12 omschreven:
‘analoger en rauwer, minder gepolijst Echt nummers die je graag hard aanzet’. Een
band waar je naar blijft kijken, teleurstellend was dat de meeste mensen nog
binnen moesten druppelen. Helaas was het een weinig spectaculair optreden, de
band deed weinig met het publiek en daardoor hadden die weer moeite om er in te
komen.
Wat een show, wat een show gaf een van de beste Nederlandse indiepop
bands van dit moment Moss deze
avond. Zoals BN De Stem omschreef: ‘De
band speelde vanavond hard, strak en gedreven’.
Je ziet dat de band met plezier speelt, de interactie is zeker aanwezig. De inspanning is groot om het muziek mee te
krijgen en uiteindelijk lukt dat, bij wat rockende en meer bekende nummers van
het tweede album ‘Never Be Scared / Don’t Be A Hero’. Het publiek begint te
klappen en mee te zingen, Moss is natuurlijk ook meer een band om naar te
luisteren en niet om op te dansen. Met behulp van lichten wordt er een speciale
wat mysterieuze sfeer gecreëerd, wat perfect bij de muziek en de
karakteristieke stem van Marien Dorleijn past. Lange gitaarpartijen, elektronische drumeffecten,
drukke baslijnen en een perfecte akoestiek. Ze sluiten af met het nummer ‘Silent
Hill’, een mooi nummer om mee af te sluiten. Het publiek loopt weg met een
lach, Moss laat je wegdromen…Het was een mooie avond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten